Meeleven met elke stap die de kinderen zetten

Haar voornemen was om een peer jaar in de kinderopvang te werken en daarna te kijken wat de wereld mogelijk nog meer te bieden had. Maar inmiddels vormt Senaska Seloska al vijftien jaar een vaste waarde binnen het team in Nootdorp. Als pedagogisch medewerker begeleidt zij dagelijks kinderen in de leeftijd van 0 tot 2 jaar. "Ik heb altijd gezegd: ik stop ermee zodra ik dit werk een dag niet meer leuk vind", lacht ze. "Maar het moment komt maar niet. Natuurlijk zijn er regelmatig uitdagingen. Maar tegelijkertijd is ook elke dag een feestje."

Senaska krijgt van vrienden en bekenden vaak de vraag of haar werk in de kinderopvang niet zwaar is. "Zo ervaar ik het zelden", zegt ze met klem. "Het voelt juist als een eer en een grote verantwoordelijkheid dat ouders hun kinderen elke dag aan jou durven toevertrouwen. Door ons werk kunnen wij een wezenlijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de kinderen. Het is geen standaardbaan, dat vind ik supermooi."

Blijven observeren

Als pedagogisch medewerker is zij ook vrijwel dagelijks getuige van bijzondere momenten in het prille leven van haar opvangkinderen. "Het gebeurt vaak dat baby's op de opvang hun eerste stapjes doen", noemt ze als voorbeeld. "Dat soort momenten worden nooit saai, hoe vaak je het ook al hebt mogen zien."

De veertiger heeft met drie collega's de leiding over een groep van maximaal twaalf kinderen. "In de ochtend starten we eerste de dag op", verteld Senaska enthousiast. "Met de ouders doen we de overdracht: zij vertellen dan hoe het weekend was en of er speciale zaken zijn waar we op moeten letten. Daarna mogen de kinderen vaak vrij spelen, bijvoorbeeld in de zandbak of door met elkaar te gaan verven. Daarna krijgen ze gezond eten, mét vers fruit. En de allerkleinsten laten we tussendoor twee keer een dutje doen. Je bent doorlopend aan het observeren, je aandacht kan geen moment verslappen."

Smaaksafari

Ook bij de allerkleinsten proberen de pedagogisch medewerkers van Partou op een subtiele manier bij te dragen aan hun ontwikkeling. "Dat doen we met kleine stapjes, we dringen de kinderen nooit iets op", vertelt de begeleidster. "Het doel kan zijn om te leren uit een hogere beker te drinken, of fruit te eten met een klein mesje in plaats van met hun handen." Ook noemt ze de Smaaksafari, waarbij kinderen kennis maken met een groente en deze op allerlei manieren ervaren. Bijvoorbeeld de wortel: van rauw tot gekookt en uiteindelijk in wortelcake. "Of we leren kinderen aan de hand van groenten nieuwe kleuren", vervolgt ze. "Alle activiteiten passen we aan het leerniveau van de kinderen aan."

De kinderopvang locatie waar Senaska werkt, werd een aantal jaar geleden toegevoegd aan de Partou-familie. Dit betekend onder meer, dat er voor haar en haar collega's opeens meer richtlijnen waren, ok over de omgang met de kinderen. "Dit voelde voor mij in het begin best vreemd, om niet meer altijd een instinctieve reactie te kunnen geven. Inmiddels heb ik er wel vrede mee overigens. Natuurlijk snap ik dat er regels zijn."

Actie voor Turkije

Ook begeleidt Partou medewerkers heel goed in het ontwikkelen van zichzelf, vindt Senaska. "We hebben nu bijvoorbeeld de mogelijkheid om cursussen te volgen", legt ze uit. "Ik weet nu alles van EHBO en heb geleerd hoe ik stagiaires beter kan begeleiden. Ik heb een interessante cursus gevolgd over de speciale aandacht die je kan geven aan kinderen met ontwikkelingsproblemen."

Ook is het binnen Partou heel goed mogelijk voor locaties om hun eigen stempel te drukken op hun werk of zelf initiatieven te ontplooien. "Ik ben iemand die graag mensen wil helpen die het minder goed hebben dan ikzelf", vertelt Senaska. Na de aardbeving in Turkije en Syrië begon zij meteen met een inzamelingsactie voor de ouders en baby's in het getroffen gebied. "We hebben ouders van onze opvangkinderen gevraagd of zij babykleren wilden doneren voor de kinderen in het getroffen gebied. Partou heeft die actie metten omarmd en zelfs €30.000 gegeven aan UNICEF, waar we als organisatie al langer mee samenwerken. Dat vond ik geweldig: toen we de cheque overhandigden, heb ik staan huilen als een kind."